ในระหว่างวิ่งไปข้างหน้า เรื่องที่จะให้เราจดจดกับมันมีอยู่ไม่เยอะนัก ส่วนมากจะเป็นเรื่องร่างกาย การหายใจ โน่นนิด นี่หน่อย มันมีเวลาให้เราสำรวจร่างกายเยอะมาก เพราะงั้นอะไรนิดๆหน่อยๆเราจะรับรู้มันได้อย่างดี สิ่งที่สร้างความรำคาญให้เสมอมาคือผม พักหลังผมด้ายหน้ายาว เวลาวิ่งมันก็จะมาทิ่มหน้าผาก พอหัวเริ่มเปียก ผมก็เป็นปอยๆ น่ารำคาญยิ่งนัก และหลังจากพยายามหาวิธีแก้ปัญหาซึ่งมีทางเลือกไม่เยอะนักคือ ตัดผม อันนี้ดูแก้ปัญหาที่ปลายเหตุไปหน่อย ใส่ที่คาดหัว อันนี้ดูเหมือนนักบาส NBA และดูเนิร์ดไปหน่อย

ตอนวิ่งแรกๆเราเอาเพลงไปฟังด้วย เพราะรู้สึกว่าฟังเพลงไปวิ่งไปมันเพลินดี ซึ่งมันก็เพลินจริงๆ พอมาช่วงหลังก็เบื่อฟังเพลงขึ้นมาเฉยๆ คือไม่ใช่ว่าเบื่อแค่ตอนวิ่ง แต่เบื่อตลอดเวลา แม้กระทั่งขับรถ ทำงาน ก็ไม่อยากฟังเพลง เริ่มแรกเลยคือเอารายการ หนังหน้าแมว ที่มีคนอัดไว้ใน Youtube มาฟังแบบเถื่อน ตอนนี้ไม่มีแล้ว น่าจะโดนตักเดือนไป หลังจากนั้นก็เลยหา Podcast มาฟังและพบว่าคนไทยก็ทำ Podcast ดีๆไว้เยอะเหมือนกัน ที่ฟังบ่อยๆก็มีดังนี้

ตั้งแต่เริ่มวิ่ง วงจรชีวิตก็เปลี่ยนไปนิดหน่อย เพราะว่าต้องตื่นเช้า เลยพยายามนอนให้เร็วขึ้น ระยะหลัง 4 ทุ่มคือง่วงแล้ว หัวถึงหมอนสามารถหลับได้เลย